Հա, Ադրբեջանը հասավ Վատիկան։ Միջազգային գիտաժողով է անում՝ տասնյակ երկրների ներկայացուցիչներով։ Անտեր մնացած մշակութային հազարամյա ժառանգությանը տիրություն է անում։ Եվ տիրություն է անում եվրոպական հանդերձով, հագուկապով։
Իսկ նախօրեին ադրբեջանական ցայտուն կերպարանքով կլոունը ասպատակեց Մատենադարանը։ Դրանից առաջ՝ Համալսարանը։ Հաջորդը կլինի Գիտությունների ակադեմիան։ Սրանք հայագիտության այն առանցքներն են, որոնք այսօր պիտի ծառանային «եվրոպական» կապիկության դեմ, պատիվ պահանջեին Վատիկանի անառականոցից՝ հայկականին ու հայրենականին ադրբեջանական հասցե վերագրելու համար։
Բայց տեսեք՝ ինչ խոնարհ գորովանքով ու լպրծուն խոնարհումներով են դիմավորում քոչվորակերպ կլոունին, նրա մտքի ամեն ցրթվածքը ընդմիջում բուռն ծափերով։
Հետևեք դահլիճի պարունակությանը․ «գիտնական-գիտաշխատողները» լղոզված են գեղերից բերված կնանոցով, որոնց բաղուբախչից կտրել-բերել են ոչ ավելի, ոչ պակաս՝ Մատենադարան, որ ապուշ ժպիտներով մեկումեջ ծափահարեն ու ընդմիշտ մոռանան իրենց բախչի ռեհանն ու դանդուռը։
Ախր ո՞վ ձեզ ցրթեց, որ մեզ կրթեք։
Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ